Lekki czołg M24 Chaffee

Autor: Michał Renka

W 1942 roku amerykanie przekonali się iż działo kalibru 37 mm jest niewystarczającym uzbrojeniemgłównym standardowego czołgu lekkiego i że nie mają one szans w pojedynke z pojazdami niemieckimi. Podejmowane próby montowania armat większego kalibru na czołgach M5 skończyły się niepowodzeniem. Komitet Uzbrojenia Kongresu USA wydał specyfikację na czołg o oznaczeniu T24. Koncern Cadillac zaprojektował z końcem 1943 roku nowy czołg, który dostał oznaczenie M24 General Chaffee. Produkcja jednej zasadniczej wersji seryjnej czołgu trwała do końca wojny, jednak czołgi M24 weszły do służby zbyt późnio aby odegrać znaczącą role w II wojnie światowej. Dokłada ilość wyprodukowanych maszyn niestety nie jest znana, szacuje się gdzieś w okolicach 4 100 do 4 795 maszyn na tym podwoziu. Całkowita masa bojawa wynosiła 18 370kg. Cały kadłub jak i wieża były spawane z płyt pancernych walcowanych. Grubość przedniego pancerza kadłuba wynosiła 25 mm, z boku 19 - 25 mm, tył 19 mm i dno 10 - 13 mm. W przedniej części kadłuba po prawej stronie w jarzmie znajdował się km Browning M1919A4 kalibru 7,62 mm. Obaj kierowcy mieli w wswoich włazach zamontowane peryskopy obrotowe M6. Wieża mieściła trzy osoby, ładowniczego po prawej części, celowniczego po lewej i dowódcę z tyłu. Była ona obracana za pomocą siłownika hydraulicznego oraz w sytuacji awaryjnej ręcznie. Najważniejszą częścią wieży było półautomatyczne działo wyposażone w stabilizator żyroskopowy M6 kalibru 75 mm i sprężony z działem km Browning M1919A4 kalibru 7,62 mm. Na specjalnej podstawie z tyłu wieży był umieszczony km Browning M2HB kalibru 12,7 mm. Ogólnie w czołgu przewożono 48 nabojów do działa, 3 750 sztuk amunicji do karabinu 7,62 mm i 440 sztuk amunicji do karabinu 12,7 mm. Czołg napędzny był dwoma silnikami samochodowymi Cadillac 44T24 o mocy 81 kW (110 KM). Pojemność zbiorników paliwa wynosiła 416 dm sześciennych, a zasięg wynosił ok 160 km. Podwozie składało się z 10 dużych podwójnych kół stalowych jezdnych wyposażone w bandaże gumowe, napędowych z przodu i napinających z tyłu czołgu. Gąsienice o szerokości 406 mm, były podtrzymywane na trzech kółkach z bandażami. Pierwsze czołgi M24 dostarczone zostały na front latem 1944 roku i w Ardenach rozpoczeły służbę na wojnie. Dopiero w Korei czołgi tego typu potwierdziły swe walory, przy czym niespodziewanie okazały się lepszymi czołgami bojowymi niż rozpoznawczymi. Wiele tych czołgów zostało kupionych np. Francuzi kupili ponad 1 200 M24, Brytyjczycy otrzymali ok. 300 maszyn. Projekt M24 stanowił podstawę całej rodziny pojazdów opancerzonych na tym podwoziu, głównie do konstrukcji kilku modeli dział samobieżnych. W armiach niektórych państw M24 do dziś pełnią czynną służbę.

Dane taktyczno-techniczne czołgu : M26

Załoga - 5 (dowódca, kierowca, kirowca-strzelec, celowniczy, ładowniczy)
Masa bojowa - 18,370 kg
Wymiary - długość 5,49 m, szerokość 2,95 m, wysokość 2,48 m
Zasięg - 161 km
Opancerzenie - 10 - 38 mm
Uzbrojenie - działo 75 mm, 2 km 7,62 mm, km 12,7 mm
Napęd - dwa 8-cylindrowe silniki benzynowe Cadillac 44T24 o mocy 81 kW (110 KM) każdy
Osiągi - prędkość maksymalna 56 km/h, pokonywanie przeszkód wodnych o głębokości do 1,02 m, zapór o wysokości 0,91 m, rowów o szerokości do 2,44 m


M24 Chaffee
ITALERI 1/35
(wyk. Bogusław Olech)
email - olechbj@prodigy.net