Lekki czołg Stridsvagn m/37

W 1936 roku, Swedzka Armia zamowiła lekki czołg który miał być tani i produkowany w dużych ilościach. Po badaniu różnych modeli, wybrano Czeski projekt (AH-IV).  Ten czołg był budowany przez Ceskomoravska-Kolben-Danek i był nazwany przez fabrykę AH-IV, w Szwecji nazwę zmieniono na Stridsvagn m/37.  Ogółem było dostarczonych do Szwedzkiej Armii w latach 1938-39 48 pojazdow .  Dwa z nich były to Czeskie prototypy a pozostale 46 to były czołgi wybudowane przez AB Jungner w Oskarshamn. AB Volvo dostarczyło silniki i wysokiej klasy skrzynie biegów oraz gąsienice które spowodowały wyższą maksymalną predkość i dobre osiągi. Ponieważ uzbrojenie stanowiły tylko dwa 8mm karabiny maszynowe, czołgi m/37 były używane jako czołgi wsparcia piechoty oraz do rozpoznania.  Na początku czołgi m/37 byly przydzielone do I2 Göta Livgarde w Sztokholmie, ale potem przekazano je do I9 (Regt.) w Skövde, następnie w 1939 do I10 w Strängnäs.
  W tym samym czasie powstały Swedzkie Sily Pancerne i prawie każdy m/37 był przekazany do I18/P1G w Gotlandii. Czołgi m/37 były używane w Szwedzkiej Armii do 1953, kiedy to zostały całkowicie wycofane z użytku. 		In 1936, the Swedish army ordered a production of a tank which was to be cheap so it could be built in large numbers. After studying several models, the choice fell on a Czech design (AH-IV). This tank was built by Ceskomoravska-Kolben-Danek and was designated by the factory as AH-IV, but was redesignated in Sweden to Stridsvagn m/37.
A total of 48 vehicles was delivered to the Swedish Army in 1938-39. Two of these were czech-built prototypes, whilst the last 46 were built by AB Jungner in Oskarshamn.
AB Volvo delivered the engine along with a high-class transmission and its tracks, resulting in a high maximum speed and good performance. As the armament only consisted of 2 x 8mm MGs, the m/37's were used in an infantry-support role and reconnaisance.
The m/37 were from the beginning issued to I2 Göta Livgarde in Stockholm, but was transfered to I9 (Regt.) in Skövde and I10 in Strängnäs in 1939. In the same time as the Swedish Armoured Forces were officially formed, almost every m/37 were handed over to I18/P1G on Gotland. The m/37 soldiered on in the Swedish Army until 1953 when it was withdrawn from service, permanently.